ኣሎኒ ዘይተነግረ ውዕለት!።

Observations on the Egypt crisis by Abba Seraphim

Events in Egypt over the past few days have both shocked and saddened, and as reports of continuing incidents and civil disturbance increase we pray fervently that peace and security may return to that land.

Revolutions are destabilising events and come in many shapes and sizes. The Egyptian revolution of 1952 was a military coup by the Free Officer Movement, which established the military regime which was to hold power for the next 59 years. It lacked democratic legitimacy and was both corrupt and venal. The 2011 Revolution, however, was a popular uprising more in keeping with the spirit of the 1919 Egyptian revolution in its embracing all sections of Egyptian society in a patriotic movement to restore freedom and justice. It is worth noting that initially the Muslim Brotherhood declined to support this uprising, but once it saw the rapid success of this momentum for change, it offered its support.

Democratic legitimacy

Much has been made of the overthrow of Egypt’s first democratically elected president, Mohamed Morsi, but it is important to recognise that democracy is more than periodic recourse to the ballot box. Having achieved a narrow victory over his main rival on a turnout of just over half of the electorate, the new president might have endeavoured to use his position as a means of unifying and reconciling a fractured society. In his inauguration oath he swore to “respect the constitution and law, to take care of the people’s interests, a complete care.” Later, in an emotional speech in Tahrir Square he announced, “I came to you as I believe that you are the source of authority and legitimacy which is above all. There is no place for someone, an institution or for an authority to be above this. The people are the source of all authority, judge and decide, convene and insulate … There is no authority that is above this.”

Although he resigned as Chairman of the Freedom and Justice Party as he had promised during his election campaign, which gave him the opportunity to serve as president of allEgyptians, his concerns and sympathies proved to be narrow and sectarian. Sadly, it soon became clear that the electorate had actually installed the Muslim Brotherhood in office and that the real power lay with its Supreme Guide, Mohamed Badie, whilst Mohamed Morsi was merely the holder of the presidential portfolio.

During the first year of his presidency the democratic aspirations of the revolution were steadily undermined, culminating in his assumption of unlimited legislative powers without judicial oversight or review of his acts. After the Supreme Constitutional Court’s dismissal of the People’s Assembly for electoral irregularities, only the consultative Shura Council remained of a bi-cameral legislature, yet new legislation was still enacted, including the propagation of a new Egyptian Constitution. Having repeatedly clashed with the judiciary, attempts were made to intimidate the judges and to remove many of them through enforced retirement.

It was as a result of the steadily-growing domination of the Muslim Brotherhood in all areas of the state and society and the encouragement of their narrow vision and divisive social policies, that the popular uprising against Morsi ensued. It expressed the fears of the great majority of Egyptians that their aspirations for a free and just society, inclusive of all, was in danger of being lost for ever. It should be recalled that the National Socialist German Workers’ (Nazi) Party rose to power through democratic election, after which they consolidated their grasp on the state and cynically discarded the democratic process.

The role of the church

Since the Egyptian revolution of 2011 the religious leaders in Egypt, both Christian and Muslim, have consistently called for justice and reconciliation and both the Grand Sheikh of Al Azhar (Mohamed Ahmed El-Tayeb) and the Coptic Orthodox Church (under the late Pope Shenouda III; Metropolitan Bakhomios as locum tenens and Pope Tawadros II) have worked together to encourage national unity. Following the removal of President Morsi, Pope Tawadros appeared alongside the Sheikh of El-Azhar at the inauguration of the new interim president. Having eschewed political involvement since the beginning of his papacy, he made it clear that he was there to support “honourable people whose sole aim is the interest of Egypt and Egyptians, excluding no one, marginalising no one and excepting no one.”

Western governments

Western governments have been quick to condemn the violence and loss of life and have called for dialogue. William Hague condemned “the use of force in clearing protests” and called on the security forces “to act with restraint.” As supporters of the Muslim Brotherhood are also armed and have been responsible for murdering soldiers in Sinai and armed attacks on police stations, restraint is required from all sides. Invitations to dialogue by Al-Azhar have been completely rebuffed by the Brotherhood, as have invitations by the interim President to reconciliation meetings.   

Western media bias

It is disconcerting to note the clear bias of much of the Western media in favour of the Muslim Brotherhood. The use of emotive words, such as ‘coup’, ‘massacre’ and ‘legitimacy’ with the failure to report widespread violent attacks on churches, police stations government offices and neutral cultural institutions, such as the Bibliotheca Alexandrina, lacks the impartiality one might expect from independence sources, such as CNN and the BBC; as does identifying all snipers as belonging to the army, when live news broadcasts clearly showed armed rebels firing guns. Despite its denial of boas, the Qatar-backed channel Al Jazeera depicts the Muslim Brotherhood in a sympathetic light and, according to one of the 22 staff  who recently resigned in protest, “the management in Doha provokes sedition among the Egyptian people and has an agenda against Egypt and other Arab countries.” The Irish media, the Irish Times and theSun in particular, recently relayed reports from the children of Hussein Halawa, the Imam at Dublin’s largest and most controversial mosque in Clonskeagh, who just happened to be inside the Al-Fateh mosque when it was cleared by the security forces. Headlines such as “Irish family held in Egypt jail hell. Holiday nightmare as relatives fear they’re tortured” hardly suggest impartiality. 

Attacks on Christians go largely unreported

During President Morsi’s term of office, attacks on Christians became increasingly frequent. Since his removal they have increased alarmingly with over fifty churches  attacked, damaged or destroyed in the three days following the Brotherhood’s call for a “Day of Rage.” Vicious denunciations of Christians – now opprobriously labelled “crusaders” – and unrestrained assaults on their property and churches show the true nature of those who support the Muslim Brotherhood. There have been instances of soldiers and Christians lynched by the mob, who then proceeded to desecrate their corpses in the most disgusting manner, in much the same way as Private Lee Rigby was treated by his murderers on the streets of Woolwich.  In many instances local Muslim communities have joined Christians in protecting their places of worship, clearly demonstrating that this is not a battle between Christians and Muslims but is a struggle against terrorism and fanaticism. In a recent interview with His Grace Bishop Angaelos on Al-Jazeera, after it was noted that “some Christians have blamed  Brotherhood supporter for the attacks”, he was asked if he had any evidence about “who is attacking your churches”. His observations that these attacks, which appeared to be orchestrated and synchronised, and coming on the tail of “certain events”, with the rhetoric, incitement and reported attacks on individual Christians, suggested “some sort of connection” showed more balance and perception than his interviewer.  

In an official statement the Coptic Church said that whilst it holds in deep appreciation the honourable, friendly States who understood “the nature of the events in Egypt”; it strongly denounced the falsities and errors propagated in the western media. “We invite the media to objectively read the realities on the ground, and to refrain from offering an international or political shield to the bloodthirsty, terrorist groups and all who belong to them. These groups are attempting to spread ruin in our land. We call upon the local and international media to offer the real image of what happens in Egypt faithfully and truthfully.” 

The statement went on to say that it strongly stood by the Egyptian police, armed forces, and all the institutions of the Egyptian people in the face of the armed violence and black terrorism from inside and outside Egypt. It denounced the “assaults against the State and the peaceful churches, and the terrorisation of Egyptians—Muslims and Copts—that goes against all religious, ethical and human values. We absolutely reject any attempts to drag Egypt into sectarian strife.”

“If the hands of evil come to Egypt to kill, burn, and ruin; the hand of the Lord is there to guard, strengthen, and rebuild. We put our faith in Divine support, and are confident that it will help Egypt along this critical period, and take her to a better tomorrow and to the bright future of peace, justice, and democracy which this noble Nile people deserve.” 

http://britishorthodox.org/4156/observations-on-the-egypt-crisis-by-abba-seraphim/

why? America support muslim Brotherhood terrorist?.

why? America support muslim Brotherhood terrorist?.

What if mosques were burned, then the Arab Leauge ,european union
. the US and the UN would speak up . 
We live in a world full of partiality. Only God is the healer and the Judge.
Last time when Quran was burned,,european union
. the US and the UN would speak up . 
there was an uproar through out the moslem world . And the Obama administration spoke up . But when Christians are killed and are persecuted no one speaks.
where is the western realty ?.
where si the balance?.
why? America support muslim Brotherhood terrorist?.
why ? America need muslims brothers in our area?.
where is the American particularly?.
where ?! Where is the realty??. 
Western politics joking by our blood!.have other agenda or what?.muslims killing your brother .america speaking about his intersts.the egyptian problem is not political problom.this is religious problem . muslim brothers only killed christians and only burn churches no burn mosques.

52 churches are destroyed . many christians killed.many shops burn.the christians are suffering by muslim brothers.At the now the life for christians very difficult. but no one speak! From the Western countries !!!.
in other said america and some european countries no happy the army protect our churches . Turiki closed the embassy In Egypt strange and Italy the same . 
why ? western countries need muslims brothers in our area?. 
why western peoples in the said of muslim brothers?.
no one speak! From the Western countries !!!.
Jesus is our reliable hope and redeemer. 
God bless our area! and our churchs and all the people.
Rev. musie shishay Eritrean orthodox priest

ንዓ መንፈስ ቅዱስ!!??።

ንዓ መንፈስ ቅዱስ !!??።

እቲ ንክርስቲና ከጥፍእ ዝሕልን ታሪኽ ዘይንበበ ፈጻሚ ትንቢት ጥራሕ ኢዩ!።

እቲ ንክርስቲና ከጥፍእ ዝሕልን ታሪኽ ዘይንበበ ፈጻሚ ትንቢት ጥራሕ ኢዩ!።

ቤተ ክርስቲያን  ኩሉ ግዜ ኣላ ንሳ ክሳዕ ዘላ ድማ ኩሉ ግዜ ጸላእታ ኣለዉ።
ግንከ ንሶም ደኣ ይሓልፉ እንበር ንሳስ ኣይትሓልፍን ንሳ ርእሳ ክርስቶስ ደቃ ድማ ካብ ዘይጠፋኢ፡ዘርኢ ክርስቶስ  ስለዝኾኑ ቀጻሊት ኢያ።ብዙሕ ግዜ ቤተ ክርስቲያን ጸገም ከጓንፋ ከሎ ከም ስጋ ለበስ ይስመዓና ኢዩ።ብፍላይ ድማ ኣብ ንደኽመሉን ርእሲ ዓቅሚና ዝኾነ ፈተና ከጓኒፈና ከሎን። ስለምንታይ ኣምላኽ ዘይረድኣና ወይ ስለምንታይ ፈተና ይመጸና ኢልና ንሓስብ ኢና።እዚ ግን ብ መሰረቱ ገይጋ ሓሳብ ኢዩ።

ቤተ ክርስቲያን ፈተና ዝሓድጋ ስርሓ ምስ ትሓድግ ምስ ትዓሉ ጥራሕ ኢዩ።ኣብ መሐለዊኣ እንተ ሃልያ ግን ፈተና መከራ ኣለዋ። ህዝባ ድማ ብ ሃልሃልታ ሓዊ ኢዩ ክሓልፍ ዘለዎ። 
እቶም ንቤተ ክርስቲያን ክድምሲሱዋ ዝሓስቡ ድማ ነዚ ስለ ዘይተረድኡ ኢዮም ዘይሰምር ተስፋታ ዝስመዖም።ቤተ ክርስቲያን ከቃጽሉ ምሉእ ክርስቲና ዘቃጸአሉ ዪመስሎም።ደቃ ክሓርዱ ድማ ቁጽሪ ክርስቲያን ዝወሓደ ይመስሎም።ዕላማ ቤተ ክርስቲያን ኣብ ምድሪ ሰባት ኣብ ምድሪ ክነብሩ ኣለዎም ኣይነብሩን ዘይኮነስ ብክርስቶስ ኣሚኖም ዶ ኣይኣመኑንን ዝብል ጥራሕ ኢዩ ዕላማኣ።ንሕና መንግስተ ኣምላኽ ዝኣትዉ ሰባት ምፍራይ ጥራሕ ኢዩ ራኢና።እቶም ጸላእቲና ግን ዋላ ብስጋ እውን ኣይሓስቡን።ታሪኽ ኣየንበቡን።ቤተ ክርስቲያን ቢቡዙሕ ፈተና ኢያ ሓሊፋ። ጋና እውን ብሃልሃልታ ሓዊ ክትሓልፍ ኢያ።ደቃ እውን ከምኡ ።ንሕና ብብዙሕ ዝዓይነቱ ፈተና ምስ ጎሃና ኢና ንሕጎስ ቃል ኣምላኽ ከምኡ ይብለና።(1ይጴጥ1፡6-7)

እስከ እንበኣር ገለ ካብቲ ሰፊሕን ውቅያኖስን ዝኾነ ታሪኽ ቤተ ክርስቲያን ገለ ጥቅስ ከነብል። ካብ ኣህዛብ ወገን ኣብ ልዕሊ ቤተ ክርስቲያን ስቓይን ስደትን ዝኣወጀን ናይ ብዙሓት ክርስቲያናት ሕይወት ዘሕለፈን ኔሮን ቄሳር ኢዩ።(57-68) ንክርስቲያናት ብዘይ ፍርዲ ብጭካነ ንብዙሓት ክርስቲያናት ጨፍጨፎም።
ኣብዚ ግዜ ኢዮም ድማ እቶም ብኽብሪ ንዝክሮም ቅዱስ ጴጥሮስን ቅዱስ ጳውሎስን ብሰማዕትነት ዝዓረፉ።

ኔሮን ቄሳር  ንገሊኦም ሰየፎም ንጌሊኦም ድማ ብሓዊ ኣቃጸሎም።ንገሊኦም ድማ ናብ ማሕደር ኣናብስ ደርበዮም ንገሊኦም ከኣ ኣብ ማእከል ኣደባባይ ከም ሽነማ ተጻወተሎም።

ኣብዚ ግዜ እዚ እቶም ኣብ ካሊእ ዝነበሩ ክርስቲያን ምስ ኣሕዋቶም ናይ ሰማእትነት ጽዋዕ ምእንቲ ክቅበሉ ከካብ ዘለዉዎ ተኣኪቦም ኣብ ሃይማኖትም ዘለዎም ፍቅሪ  ብሰማእትነት ገለጹ።
እቶም ገሊኦም ካብ ሞት ዝተረፉ'ውን ከምናቶም ከየጋጥመና ከይበሉ ናይቶም ብግፍዒ ዝሓለፉ ኣዕጽምቲ ኣሕዋቶም ኣኪቦም ኣብ በዓቲታት (ካታ-ኮምን) የቀምጥዎ ነበሩ።

ናይ መከራ ዘመን ክሳብ ዝሓልፍ ክርስቲያን ከም ቤተ ክርስቲያን ዝጥቀመሉ ዝነበረ ቦታ ካታ ካምፕ በዓቲታት ኢዩ ዝነበረ።ኔሮን ምስ ሞተ እውን ኣብ(78ዓ/ም )ብድሕሪኡ ሓደ ክልተ ቄሳራት ብተኻታታሊ እንተነገሱ እኳ እቲ ኣብ ክርስስቲያን ዝፍጸም ዝነበረ ግፍዒ ግን ኩሉ ሓደ ኢዩ ነይሩ።

ኣብ 70 ዓ/ም ዝነገሰ"ቬስፓስታ" ንክርስቲያን ዝነበሮ ጽልኢ ካብ ኔሮን ንላዕሊ ዝነበሮ ጽልኢ እኳ እንተ ዘይሓሸ ብዙሕ ህልቂት ግን ኣይፈጸመን።ካብ(66-70) ፍልስጥኤማውያን ንናጽነአት ይቃለሱ ስለ ዝነበሩ ጥጦስ ብ 70 ዓ/ም ን ኢየሩሳለም ነቲ ዝዓበየ ናይ ኣይሁድ ቤተ መቕደስ ደምሲሱ ነቲ ቃልሲ ደምደሞ።በዚ መሠረት ክርስቲያን ካብ ኢየሩሳሌም ወጺኦም ናብታ ኣብ ማኦዶ ዮርዳኖስ እትርከብ "ፔላ" ሰፈሩ።

ብድሕሪ እዚ ናይ ክርስቲያን መበገሲ መበገሲ ኢየሩሳሌም ምዃን ተረፈ  ሮምን እዛ ህጂ ካብ ምብራቅ ከጥፍእዋ እስላማውያን ኣኽረርቲ ከይደቀሱ ዝሓድርሩላ ዘለዉ። እስክንድርያን ኣንጾኪያን ኣብ ክንድኡ ተተክአ።ካብ መጀመርታ ክሳብ 70 ዓ/ም።እዚ ዘበን እዚ ዘበነ ሃዋርያት ይበሃል።ብድሕሪ ዘመነ ሓዋርያት ዘሎ ካብ(70-160ዓ/ም) ድሕሪ ዘመነ ሃዋርያት ዝመጹ ኣርድእት እውን ካብ ሃዋርያት ዝተቀበሊዎ እምነት ንምኽታል ሰማእትነት ተቐቢሎም'ዮም።

ካብዞም ኣቦታት ሓደ "በርናባስ ቀሌምንጦስ፡ዘሮም፡ፓሊካርፓስ፡ኤርማ፡ፓፒያስን፡ኣግናጥዮስ ምጥዉ ለኣንበሳን ዝርከብዎም ኢዮም ዝነበሩ።ቤተ ክርስቲያና እኮ በዚ ኢያ ሓሊፋ።ምንቅስቃስ እስላማውያን ድማ ነዚ መስፈር እዚ  ኢዩ ዝትክእ ዘሎ።

ድሕሪ ኔሮን ቄሳር ኣብ ልዕሊ ክርስቲያናት ብዙሕ ሥቅያት ብምፍጣር ዝፍለጥ ሓዉ ድምጥያኖስ ኢዩ።(81-96 ዓ/ም) ብህይወቱ ከሎ ምእንቲ ክምለኽ ምስሉ ሲኢሉ ናብታ ኣብ ንእሽቶትይ ኤስያ እትርከብ ኤፌሶን ለኣኸ።ዘይተነግረ እንበር ዘይተሰሞዐ የሎን።እዚ ዘበን ንሱ ዝነበረሉ ዘበነ ሰማእታት ይበሃል።ወይ ድማ ብኻልእ ኣዘራርባ ዘመነ ስደተ ቤተ ክርስቲያን ይበሃል።ኣብዚ ዘበን እዚ ዝወረደ ግፍዕን መከራን ፈተናን ዘይምዝራቡ ይሓይሽ!!!።

ነገስታት ሮም ንእምነት ክርስቲና ኣይሁድ ን መንግስቲ ሮም ንም ንምፍራስ ኢዮም ምሂዞም ኢሎም ይጥርጥሩ ነበሩ። ናይ ክርስቲና ትምህርቲ ነቲ ናይ ሮም ነገስታት ዝፍጽምዎ ዝነበሩ ስርዓተ ኣምልኾን ሕግን ብግልጺ ስለ ተቃወሞ ድማ የመሳሲልዎ ነበሩ እምነት ክርስቲና ድማ ንትእዛዝ ሮም  ተቃወሞ።

ክርስቲያናት ቤተ ክርስቲያን መምሪሒኣ መሠረት ኣምላኽ ኢዩ ንሱ ጥራሕ'ዩ ድማ ንምቕታልን ንምድሓንን ዝኽእል ንዕኡ ክትሰግዱን ከተምልኹን ይግባእ።

እዚ ንስኹም ንዕንጨይትን ምስልን እምንን እንሲሳታትን እትሰግዱዎን ንነገስታት'ውን እትገብሩዎ ስግደትን ገይጋ ኢዩ በሊዎም።እዚ ገይጋ ኣምልኾ ኢዩ ኢሎም ይምህሩ ስለ ነበሩ።በዚ ግዜ እዚ ኣብ መንጎ ክርስቲያናትን ነገሥታትን ህልኽ ዘምጽእ ባእሲ ተፈጥረ።ናይ ሮም ነገስታት ብሕይወት ከለኹ ይምለኹን ይስገደሎምን ነይሮም ምስ ሞቱ ድማ ምስሎምን ሓወልቶምን ይምለኽን ይስገድሉን ስለዝነበሩ ክርስቲያናት ከኣ ነዚ ደው ኢሎም ይቃወሙዎን እምቢ ይብሉ ስለነበሩ፡ ነዚ ከምዚ ህጂ ዘይኮነ ተመሳሲልካን ኢድ ፖሎቲከኛታት ሊሒስካንሲ ደው ኢሎም ይቃወሙዎ ስለ ዝነበሩ ናይቲ ባእሲ ቀንዲ ምኽንያት ኮነ።

ኣብዚ ዘበን እዚ ዘጽልእ ዘመን ኢዩ ነይሩ። ብዙሓት ክርስቲያናት ከም እንሲሳ ተሓሪዶም ተሰቂሎም።ንናይ ክርስቲያናት ህልቂት ከምዚ" ህጂ ኣላህ ዋእክበር" እንዳበሉ ሰብ ክመውት ዝስሕቁዎ ዘለዉን ቄሳራት ሮም ድማ ኣብ መዘናግዒ ቦታታት ኣብ ግዜ ዕረፍቶም ይዘቡዎም ነበሩ። ኣብ ክዛናግዕሉ ዝደለዩ ግዜ ንክርስቲያናት ብምምጻእ ምስ ኣናብስ እንዳ ኣባኣሱ  እንዳኣቃለሱ ይዛናግዑ ነበሩ።ካብ ህይወት ክርስቲያን ህይወት እንሲሳ ይከበር ነበረ።

ኣብ (161-180 ዓ/ም )  ዝነገሱ ንጉስ ተደኣ ነይርሩ  ፍላስፋ ንጉስ ማርቆስ ኢዩ ዝነበረ። ፊላስፋ ንጉስ ማርቆስ ኣብሪሊዮን ኢዩ።"ክርስቲያናት ኣናዓዓብትን ጽሉላኣትን ኢዮም" ድማ ይብል ነበረ።ናይቲ ብድሕሪኡ ዝመጸ ቄሳር ኮምዶስ ግን ብፍልይ ዝበለ ጥበብ ንክርስቲያን ንምጥፋእ ውጥን ነበሮ።ክኾነሉ ግን ኣይከኣለን።ክንደይ ኢዮም እሞ ክበሃሉ ንክርስቲና ከጥፍኡ ዘይተበገሱ፡ከምኒ እስክንድሮስ ሳዊሮስ(222-235)ፍሊጶስ ዓረባዊ(244-249) ወዘተረፈ ን ክርስቲያን ከም ሰብ ከይርኣዩዎምን እንዳ ኣሳቀይዎምን ኢዮም ሓሊፎም።ቄሳራት ን ቤተ ክርስቲያን ካብ ምድሪ ንምድምሳስ ብምሉእ ሓይሎም ዘይተጠቀሙዎ ጥበብን መገድን ኣይነበረን ተኾነ ኣይተኻእሎምን።ሓለፉ ደኣ ቤተ ክርስቲያን ግን ትነብር ኣለና እንሄና እኳ ንሕና ንሕና ምስ ሓለፍና ድማ ኣምላኽ ካልኦት ከምጽእ ኢዩ እምነት ክርስቲና ግን ኣየቃርጽን ኢዩ።ኣብ ምድሪ ጥራህ ዘይኮነስ እንኮላይ ኣብ ሰማይ ክቅጽል ኢዩ።እዛ ዓለም ምስ ኣብቀዐት ከማን።

ከምኡ እውን ንጉስ ዳክዮስ( ኣብ 249-251ዓ/ም) ካሊእ ሜላ ኢዩ ሒዙ ተቀልቂሉ።እቲ ኣዋጅ ድማ ኣብ ምልእቲ መግዛእቲ ሮም፡ ኩሉ ሰብ ብሓፈሻ ነቶም መንግስተ ሮም ብናይ ሮም ባህሊ መሰረት ሕጋዊ ኢሉ ዝተቀበለቶም ነገስታት።ውን ዘምልኹዎምን ዝነበሩ ጣዖታት ብግዴታ ከምልኹን መባእ ከቕርቡን"ዝብል ሕጊ ኢዩ ዘውጽአ። እቶም ደቂ ክርስቶስ ዝኾኑ ክርስቲያናት ግን ነቲ ሮም ንብዙሓ ዓመታት እትኽተሎ ዝነበረት ናይ ሃይማኖት ነጻነት ዘፍርስ ኣዋጅ እንትርፎ ክጥሕስዎ ካልእ ኣማራጺ ኣይነበሮምን።

በዚ ምኽንያት ድማ መንግስቲ ሮም ቆልዓ ሰበይቲ መንእሰይ ሽማግለ ከይፈለየ ኣብ ልዕሊ ግዝኣት ሮም ዝነበሩ ክርስቲያናት ኣሳቃቒ ዝኾነ ናይ ሞት መቕጻኦቲ ኣዘዘ።ብዙሓት'ውን ብኣሰቃቂ መንገዲ ሰማእትነት ተቀበሉ።እንሆ ዳክዮስ ድማ ከም ኩሎም ኣረማውያን ኣቦታቱ ሰብ ኮይኑ ዘይመውት ስለ ዘየሎ ሞተ።ክርስቲና ግን ኣይሞተን ቀጸለ ደኣ ።ከምኡ እውን ከምእኒ ቄሳራት ጋሊልዮን፡(251-253)ቫሌሪያን(ኣብ 253-259) ኣሌሪያን(270-275) ነበሩ።ብዙሕን ተመሳሳልን መከራን ስቃን ፈተነን ኣብ ልዕሊ ክርስቲያናት ድማ ኣውረዱ ግን ከ ቤተ ክርስቲያን ቀጸለት ድማ።እታ ክርስቶስ ዘኣውሲስተኣ መን ኢዩ እሞ ክዓግታ።

ብድሕሪኡ  መሪር ህልቂትን መከራን ስደትን ጥፍኣትን ዘውረደ ዲዮቅልጥያኖስ ኢዩ ዝነበረ።ድዮቅልጥያኖስ ካብ ተራ ስድራ ዝተወልደ ኮይኑ ብዘርኣዮ ጅግንነት ብ 285 ዓ/ም ናይ ሮም ገዛኢ ኮነ።ታሪኽ ቤተ ክርስቲያን ከም ዘዘንትዎ ከም ድዮቅልጥያኖስ ጌሩ ንክርስቲያናት ካብ ምድሪ ንክድምስስን ከጥፍእን ዝፈተነ ኣይነበረን።ድዮቅልጥያኖስ ክርስቲያንት ዝጸልኣሉ ምኽንያት ።ነቲ ድዮቅልጥያኖስ ምስሉ ሰሪሑ ንኽMለኽ ዝሰደዶ ብምቅዋሞምን ፡ሰራዊቱ ንፋርስ ክወሩ ስም ከዱ ኣብኡ ተሳዕሩ።ሽዑ ድዮቅልጥያኖስ ንካህናት ጣኦኦት ተሓተቶም ፡"ክርስቲያናት ኣብ ሰራዊትካ ስለዘለዉ ኢዩ ተሳዒርካ በሊዎ"።

በዚ ድማ ንኹሎም ክርስቲያናት ካብ ሰራዊቱ ኣውጺእኡ ንክርስቲያን ሃዲኑ ዘጥፍእ ጸረ  ክርስቲያን ትካል ኣቆመ።በዚ መሠረት ካብ መጋቢት 3030 ዓ/ም ጀሚሩ ንዘይተወሰን ግዜ ኣብ መላእ ናይ ሮም ግዝኣት ዝርከቡ ክርስቲያናት ኩሎም ኣብ ዘዘለዉዎ ክርሸኑ ኣዘዘ።ኣብያተ ክርስቲያናት ይተዓጸዋ ኣብያተ ጣኦኦታት ይከፈታ ተባህለ።ቤተ ክርስቲያን ሰብ ዝሰርሓ ሰብ ከፍርሳ ዝኽእል ስለዝኾነት ክትዓኑ ኣለዋ በለ።ክርስቲያናት ኣብ ነንሕድህዶም ከይራኸቡ ኣወጀ።

እንታይ እሞ ክበሃል ክትገልጾ ኣጸጋሚ ቤተ ክርስቲያን ቅድሜኡ ሪኣቶ ዘይትፈልጥ ህልቂትን ጥፍኣትን ሞትን ርኣየት!። 

 ንሱ እቲ ንጉስ ብዛዕባ ናይ ክርስቲና ሃይማኖት ዝዛረቡ መጻሕፍቲ  ክቃጸሉ ኣወጀ።
ናይ ቤተ ክርስቲያን ዝኾነ ኩሉ ንብረት ክውረስ ኣወጀ።
,ዝኾነ ናይ ሮም ዜጋ ክርስቲያን ተኾይኑ ኣብ ናይ መንግስቲ ስራሕ ክሰርሕ ኣይፍቀድን። ይሰርሕ ተጸኒሑ ድማ ክስጎግ ኣለዎ ኢሉ ኣወጀ።

ባራዩ'ውን ክርስቲና እንተተቐቢሎም ነጻ ናይ ምውጻእ መሰል የብሎምን በለ።
ክርስቲያን ዋላ ሕጋዊ ምኽንያት ይሃልዎም ኣብ ልዕሊ ዝኾነ ሰብ ክሲ ከቅርቡን ስለ መሰሎም ክጣበቁን መሰል የብሎምን በለ።

ድሕሪኡ ግን ኣብ ዘበን ንጉስ ቆስጣንጢኖስ ኣብያተ ጣዖታት ይተዓጸዋ ኣብያተ ክርስቲያናት ይከፈታ ኢሉ ብምእዋጁ ቤተ ክርስቲያን ድሕሪ 300 ዓመታት ኻብ ርኡይ ዝኾነ ፈተናን መከራን ኣዕረፈት።በዚ ኢዩ እኮ ተሓሊፉ ድሮ 2000 ዓመታት ኣሕሊፍና። ንዓና ጎይታ ኢሉና ኢዩ ካብ ዘይጠፍእ ዘርኢ ኢኹም ኢሉና ኢዩ።ስለዚ ዋላ ዓለም ዝገበረት ትግበር በፍጹም ኢዩ ክንጠፍእ ዘንኽእል።ንሕና ብህያው ንዘልኣለም ብዚነብር ካብ ቃል ኣምላኽ ካብ ዘይጠፍእ ዘርኢ እምበር ካብ ጠፋኢ ዘርኢ ኣይኮናን ከም ብሓድሽ ዝተወለድና።(1ይጰጥ1፡22-23)(1pe1:22-23)።

ዋላኳ ንስጋና ተቀተሉ ነቲ ኣብ ውሽጥና ዘሎ መንፈስ ግን ከጥፍእዎ ኣይኽእሉን ኢዮም።ህጂ እውን ዝሰራሕናዮ ቤተ ክርስቲያን ከፍርስዎ ይኽእሉ ኢዮም።

ዲዮቅልጥያኖስ እውን ኣፍሪሱን ኣቃጺሉን።ግን ኣለና ብሓይሉ።ህጂ እውን ነቲ ብእምኒ ዝነደቅናዮ ቤተ ክርስቲያና ከፍርስዎ ከቃጽልዎ ይኽእሉ ኢዮም፡ነቲ ኣብ ልብና ዘሎ ዘቃጽል እንበር ዘይቃጸል ተደልዩ ዘፍርስ  ተደልዩ ከኣ ዝሃንጽ እንበር ዘይፈርስ መንፈ ግን ኣይክኣሎምን ኢዩ።ንብርረና ክወስዱዎ ይክእሉ ኢዮም እምነትና ግን ኣይረኽብዎን ኢዮም።ንሱ ኣብ ውሽጥና ኢዩ ዝነብር ናይቲ ኣብ ውሽጢና ሓዲሩ ዘሎ ኣምላኽ ድማ ኢና ንሕና።

ንዓና ክቀትሉና ይኽእሉ ኢዮም ነፍስና ግን ኣይከኣሎምን ልዕሊ ዓቅሞም ኢዩ።(ማቴ10፡28)(mat10:28)ንዕና ዝወገኣልና ኣምላኽና ጥራሕ ኢዩ ካብ ማንም ንፈርሖ ነገር የሎን።(ዘዳ3፡22)(deu3፡22) ንስጋና ደኣ እንበር ኣብ ካሊእና ዋላ ሓንቲ ዓቅሚ የብሎምን።(ሉቃ12፡4)(luk12፡4)እዚ ኣብ ልዕሊ እታ ጥንታዊት ኣደ ቤተ ክርስቲያን ግብጺ ቤተ ክርስቲያን ወሪዱን ዝወርድ ዘሎን ግፍዒ ዋላኳ ከም ሰባት ከም ስጋ ለበስ ተሰንበደና ከም ዝመጽእስ ንፈልጥ ነርና ኢና።ጋና እውን ክቅጽል ኢዩ ኣብኡ ይኹን ኣብ ኹሉ ቤተ ክርስቲያን ዘላቶ።ሓንቲ ነገር ንፈልጥ ኣብ እምነት ክርስቲና ኣብ ክርስቶስ ክሳዕ ዘለና ሰጣን ካብ ምውጋእና ከም ዘየዕርፍ ሓደ ነገር ድማ ኣርጊጽና ንፈልጥ ዋላኳ ተተዋግኣና እንስዕር ግን ንሕና ኢና።መንፈስና  ኣምላኽ ኢዩ ዝስዕር።ስለምንታይሲ ትንቢት ክፍጸም ስለ ዘለዎ።ንሶም ቦም ክቀብሩ ንሕና ግን ከምኡ ኣይንገብርን ኢና ደቂ መሓሪ ክርስቶስ ስለዝኾና።ንሕና ጭማራ ጎልያድ ኣይንሕዝን፡ንሕና ሒዝናዮ ዘለና ኢያርኮ ዘፍርስ ኣምላኽ ደኣ ኢዩ ንሱ ኢዩ ትምክሕቲና።ብህይኮት ዘይኮነ ናይ ህድኣት መንፈስ ኢዩ ንሕና ዘለና።

ንሕና ስቅ ክንብል ኢና ኣምላኽና ግን ስቅ ኣይክብልን ኢዩ።ንሕና ዋላ ሓንቲ እምኒ እኳ ትኹን ክንድርቢ ኣይፍቀደልናን ኢዩ ግንከ ጾርና ዝጸውር ሓቀኛ ኣምላኽ ኣሎና።ንሕና ንዛረቦ ነቲ ፈጣሪ ኩሉ ዝኾነ ኣምላኽ ጥራሕ ኢዩ። 

ብሓቂ ድማ ኣይንስነፍን እቲ ጉዳይ ጉዳይ ኣምላኽን ሓያላትን ደኣ እንበር ጉዳይና ኣይኮነን ንሕናስ ንዕኡ ጥራሕ ኢና ንጠርዕ።ንሱ እቲ ዝሞተልና ስለና ስቅ ኣይክብን ኢዩ።(ኢሳ62፡1)Iሳ62፡1)ንሱ ኢዩ ሕነና ዝፈድየልና(ኢሳ65፡6-7)ጥራሕ ክርስቲያን መስቀሉ ከልዕል ኣለዎ።ናብ መስቀል ንምድያብ ክንህከ የብልናን።ምኽንይት ገለ ገለ ዋጋ የብሉን።ዘለና ግዜ ን ኣምላኽ ንምግልጋልን ቃሉ ንምንጋርን ክኸውን ኣለዎ። እምነትና ከነጽንዕን ኣብ እምነትና ንዝዝመጸና ብጽጾሎት ደው ኢልና ክንምክቶን ኣሎና።ጾሎት ኢዩ ኣጽዋርና ከመይ ቅልስና ምስ ሕልቅነት መናፍስቲ ኣብ ሰማያት እንበር ምስ ስጋን ደምን ኣይኮነን።

"ኦ እግዚኦ ኣድኅን ህዝብከ ወባርክ ርስተከ ረዓዮሙ ወኣልዕሎሙ እስከ ለዓልም"ኦ ጎይታ ህዝብኻ ኣድኅን ርስቲኻ ባርኽ ንዘለኣለም ሓልዎምን ኣዕብዮምን

እግዚኣብሄር ቤተ ክርስቲያኑ ይሓሉ ኣሜን!።

ቀሺ ሙሴ ሽሻይ
fathermusieshishay@gmail.com
etiqalsgakone@gmail.com

ምስሳልን ጥበራን ተዃሉ።

          ምስሳልን ጥበራን ተዃሉ።

ብዙሕ ግዜ ሰባት ብዛዕብባ ጥበራን ምምሳልን ናይ ተዃሉ ክትነግሮም ከለኻ "ከመይ ኢሎም ከምዚ ይገብሩ"ኢሎም ይግረሙ።መጽሓፍ ቅዱስ ዝሓዘ ኩሉ ሓቂ ጥራይ ክዛረብ ዘለዎ ጌሮም ይወስድዎ።ሰጣን ንጎይታ ክፍትኖ ከሎ እኳ ካብ መጽሓፍ ቅዱስ ጥቅስታት እናጠቐሰ ይፍትኖ ከም ዝነበረ ክዝንጋዕ ኣይግባእን(ማቴ4፡1-11)።ሃዋርያ ጳውሎስ"ከምዚኣቶም ዝበሉ ሰባት ከኣ ሃዋርያት ሓሶት ፡ዝጥብሩን ዓየይቲ ።ርእሶም ንሃዋርያት ክርስቶስ ዘምስሉ ኢዮም።ሰጣን እኳ ንርእሱ ንመልኣኽ ብርሃን የምስል ኢዩ እሞ፡እዚ ኣየገርምን ኢዩ።

ስለዚ ኸኣ እቶም ኣገልገልቱ ንርእሶም ነገልገልቲ ጽድቂ እንተ ኣምሰሉ፡ዓብዪ ነገር ኣይኮነን።መወዳእትኦም ግና ከም ግብሮም ክኸውን ኢዩ።"ዝበለሉ ምኽንያት ድማ ንሱ ኢዩ(2ይቆረ11፡13-15)ሰጣን ን መልኣኽ ብርሃን ።ሓዋርያት ሓሶት ድማ ንሃዋርያት ሓቂ ክመስሉ ይኽእሉ እንተ ኾይኖም።ናይ ሎሚ ናይ ስሕተት ሃዋርያት ደኣ ናይ ጎይታ መሲሎም ከታልሉ ዘይክእሊሉ ምኽንያት እንታይ ኢዩ?።ስለዚ ሰጣን ብዉዲቱ ክብለጸልና ኣይንሓደጎ(2ይ ቆሮ2፡11)ብብዙሕ ዞኣይነቱን ብጋሻን ትምህርቲ ድማ ኣይንስሓት።(እብ13፡9)  

እቲ ንዓኻ ከዕሽወካ ዘምጽኦ ወንጌል እንበኣር ነዚ ናይ ቅዱስ ጳውሎስ ዝመስል  ዘይሊለ ሓሶት ኢዩ።ንሱ ክነግረካ ኣበይ ነረ ኢኻ ትብል ህድእ ኢልካ ርእስኻ ኣብ ጸሎት ገርካ ምስ ትምርምሮ ግን ብፍላይ ድሕሪ ነዊሕ ካልእ ምኻኑ ትግንዘብ።ቀልጢፉ ኣየቅሕመካን ኢዩ።ቀስ ብቀስ ድሕሪ ብዙሕ ምልሚማድ ከይተረደኣካ ብምልሚማድ ግዳዩ ይገብረካ።ስለዚ ኩሉ ግዜ ጥንቁቓት ክንከውን ኣለና ከም ቃል መምህርና።

ሊሚ'ውን ኣብዚ ዘለናዮ ዘመን ከምዚ ናይ ኣዳም ዝበለ መርዚ ኢዩ ኣብ ኣፍና ዝቕረበልና ዘሎ።

ሊሚ'ውን ኣብዚ ዘለናዮ ዘመን ከምዚ ናይ ኣዳም  ዝበለ መርዚ ኢዩ ኣብ ኣፍና ዝቕረበልና ዘሎ።

ሊሚ'ውን ኣብዚ ዘለናዮ ዘመን ከምዚ ናይ ኣዳም  ዝበለ መርዚ ኢዩ ኣብ ኣፍና ዝቕረበልና ዘሎ።ቀንጢብና እንበልዖ ፍረ ኦም እኳ እንተ ዘየለ።ገለ ገለ ጥቅስታት ካብ መጽሃፍ ቅዱስ እናቐንጠቡ"እዘን ጥቕስታት እዚኣተን ከም ዘለወን እንተ ውሒጥካየን።ኣምላኽ ክትከውን ኢኻ፡"ዝብል መርዛም ትምህርቲ ብምትላል የመንግግዎ ኣለዉ።
ወዲ ሰብ ድማ ኣብ ኢዱ ዘየለ ነገር ምብሃግ ባህሪኡ ስለዝኾነ ከም ዘለዎ ይቕበሎ እሞ በዚ ዘይምሕር መርዛም በኹርን ሓጢኣትን ተለኺፉ ይጠፍእ ኣሎ።
ሄዋን "ብፍረ ኦም ኣምላኽነት ይርከብ ኢዩ።"ንዝብል ግሁድ ሓሶት ብምቕባላ ኣእምሮኣ ምስ ጸልመተ ሽዑ ኹሎም እቶም ናይ ሰማዒት ህዋሳት ተዛቢዖም ኢዮም።ነታ ኦም በለስ ከምዛ ቅድሚ ሕጂ ርእያታ ዘይትፈልጥ ዘይነበራ ጽባቀ ረኣየትላ።ኣብ ኣፋ ከይኣተወት ከላ "ንምብልዓ ጥዕምቲ "ጥበብ ብምሃብ እተብህግ ኦም"ብምባል በልዓታ።ኣብ ኣፉ ከየኣተወ ከመይ ገራ ብዛዕባ መቐረቱ ክትዛረብ ኪኢላ?።ናይ ስሕተት ነገር ማዕረ ክንደይ ንኣእምሮ ከጸልምት ከም ዝኽእል ካብዚ ሓቂ እዚ ክንርዳእ ንኽእል ኢና።
ብ   ቀሺ ዶግቶር ተኽለኣብ መንግስተኣብ

ካብዚ ከምዚ ዝኣመሰለ ኣብያ እንሕለወሉ ብቑዕ ምኽንያት ድማ ንሕና ኢና።

ካብዚ ከምዚ ዝኣመሰለ ኣብያ እንሕለወሉ ብቑዕ 

ምኽንያት ድማ ንሕና ኢና።

ካብዚ ከምዚ ዝኣመሰለ ኣብያ እንሕለወሉ ብቑዕ ምኽንያት ድማ ንሕና ኢና።ምእንቲ እግዚኣብሄር ኢልና ዘይኮነስ ምእንቲ ርእስና ኢና ክንጥንቀቕ ።ናይዚ ዘለናዮ ዘመን መንፈሳዊ ወለዶ’ውን ነቲ ኣብ ዘመን ኤርምያስ ዝነበረ ወለዶ ኢዩ ዝመስል።”እግዚኣብሄር ይምለኸሉ ኢዩ”።ናብ ዝበሃል ኣደራሻት ከም ውሑጅ ይውሕዝ።ቦታ ንምሓዝ ይቀዳደም፡መጽሓፍ ቅዱስ ኣብ ኢዱ ኣንጠልጢሉ ይጎዪ።

ዘምር ወይ ጸልይ ክበሃል ከሎ ቀልቡ ክሳዕ ዝስሕት ይጭድር።ኣብ ጉባኤታት የማነ ጸጋም ይላኻዕ።እንተ ኾነ ነቲ ጥንታዊ ነብያትን ሃዋርያትን ዝነደቕዎ ክርስቶስ ዝሰረቶ መንገዲ ግን ክመላለሰሉ ኣይፈቱን ኢዩ።ዘመናውያን ብዝኾኑ።ንርእሶም ሃዋርያት ብዘምስሉ ሰባት ዝተሰነዐ፡ነቲ ጥንታዊ ጽብቕ ጎደና ዝመስል።

ብዓይኒ ሓቂ ግን ናይቲ ዝተደርበየ ጥንታዊ ተመን መንገዲ ተሓንጺጹ ብዘይ ምምርማር።”እቲ ጽቡቕን ጥንታዉን ጎደናታት ኣየናይ ኢዩ?።ኢሉ ሰኣን ምሕታቱ ኣብቲ እምኒ መዓንቀፊ እናወደቀ ይስበር ኣሎ።ኣብ መወዳእታ እቲ እምኒ እቲ ምስ ወደቖ ከኣ ክጭፍለቅ ኢዩ።ሎሚ”ንዓ እዚ እትከዶ ዘለኻ መንገዲ ቅኑዕ ኣይኮነን”።ዝብል ድምጺ ወይ ጽሑፍ እንተ ሰሚዑ ካብ ኣድሂቡ ሓቲቱ ዝመሃር ብቐንዱ ።”እምቢ ኣየድህብን ኣይመላለሰሉን”ምባል ኣብ ዝቐሎ ትውልዲ ማእከል  ንነብር ኣሎና።

ቀሺ ዶግቶር ተኽልኣብ መንግስተኣብ

ቅቡእ ኢየ ኢሉ ክዛረብ ትሰምዖ መን ቀበኣካ ተልካዮ ግን የለን::

ቅቡእ ኢየ ኢሉ ክዛረብ ትሰምዖ መን ቀበኣካ ተልካዮ ግን የለን::

ንምኻኑ እዚ ኢና ንኣምን ኢሉ ካብ ልቢ ሓሊፉ ኣብ ወረቀት ዘየስፈረ ምንቅስቃስ ብ ከመይ ዓይኒ ኢና ኣብ መገዲ ሃዋርያት ኣሎ ክንብል ንኽእል።ንሰባት ፈሪዱ ንርእሱ ዘጽድቅ ፡ኣነ ጥራሕ ክዛረብ ስምዑኒ ዝብል።ምንባር የእዳው ሃዋርያት ዘይብሉ ክንሱ ኣነ ሃዋርያ ኢየ ኢሉ ንስሙ ዝጽውዕ።ነቶም ኣሰር ሃዋርያት ተከቲሎም ምስ ሃዋርያት ዝገደፉልና ትውፊት ብዝሰማማዕ ዘስፈሩዎ ምህሮ ዘይጓዓ ብ መዝሙር ገይሩ ኣዒንቲ ሰብ ከዕውር ስርሐይ ኢሉ ተበጊሱ ዘሎ ቄናን መንገዲ ከመይ ገርና ኢና ክንስዕቦ ንደፍር ።

ቅቡእ ኢየ ኢሉ ክዛረብ ትሰምዖ መን ቀበኣካ ተልካዮ ግን የለን።ኢዱ ኣብ ልዕሊ ሰባት ብምንባር ናይ ምንባር ኣእዳው ጸጋ ይፍጽም ኣለኹ ይብል ተኾነ ንዓኻኸ መን ኢዱ ኣንበረልካ ተልካዮ ኣየምጽእን።ንሕና ባዕልና ኣይኮናን ቅቡኣት ኣምላኽ ኢና ንብል ዘለና እንታይ ደኣ ።በቶም ብ ጎይታ ኢየሱስ ክርስቶስ መንፈስ ቅዱስ ዝተቀበሉ ሃዋርያት ብዝተገበረልና ምስጊጋር ምንባር ኣእዳው ሃዋርያት እንበር።መንፈስ ቅዱስ ብምንባር ኢድ ሃዋርያት ኢዩ ዝሓድረካ ።ንሶም ግን ኣይርድእዎን።

ኣብነት ን ጳውሎስ ሃናንያ ጎይታ ምስ ለኣኾ ኢዱ ኣንበረሉ :ግብሪ ሃዋርያት 9:17 ጳውሎስ ከኣ ንጢሞትዎስ ኢዱ ብምንባር እዚ ስልጣን እዚ ሃቦ 2ይ ጢሞቴዎስ 1:6-7]ከምኡ እንዳበለ ድማ ኣባና በጽሐ።እብነት ናትና እምነት ተሪኢና እቲ ካብ ሃዋርያት ዝመሓላለፈ ናይ ምንባር ኣእዳው ጸጋ ብ ቅዱስ ማርቆስ ወንጌላዊ ኣቢሉ ኣባና በጽሐ።ቕዱስ ማርቆስ ነቲ ቀዳማይ ዝነበረ ፓትሪያርክ ወይ ድማ ፖፕ ኢዱ ኣንቢሩ እዚ ሃዋርያዊ ስልጣን እዚ ሃቦ።ከምኡ ኢሉ ድማ ኣባና በጽሐ።ንሶም ግን ነዚኣ ኣይርድእዋን ኢዮም።ኣብኦምስ ከም ዓለማዊ ጉባኤ ደኣ ኢዩ።ሓደ ካብኦም ቃል ኣምላኽ ይፈልጥ ኢዩ ዝበሊዎ።ቕንጣብ ሓዋርያዊ ሓላፍነት ዘይብሉ የጠምቅ ዝኾነ ይገብር።

ግብሪ ሃዋርያት 8:18-19 - : ስምኦን ከኣ መንፈስ ቅዱስ በቲ ምንባር ኣእዳው ሃዋርያት ከም እተዋህበ ምስ ረኣየ፡ እቲ ኢደይ ዘንብረሉ፡ መንፈስ ቅዱስ ምእንቲ ኪቕበልሲ፡ ንኣይ ከኣ እዚ ስልጣን እዚ ሀቡኒ፡ ኢሉ ገንዘብ ኣምጽኣሎም። ብሓቂ ስምዖን ይሓይሽ ካብኦም ።ስምዖን ብ ገንዘብ ተተምነያ እዚኦም ከኣ ብሓይሊ።ብሃቂ ድማ በታ መገዲ ስለ ዘይመጹ ኣብኣ ክፍሊ የብሎምን።ዝገብሩዎን ጥምቀትን ካልእ ነገራትን ተቀባልነት የብሉን።እዚ ስራሕ እዚ ከምቲ ንሶም ዘራክሱዎ ኣይኮነን።

ቀሺ ሙሴ